– Wdrożenie tak rewolucyjnych zmian osłabi i tak już nadwątloną rolę samorządów w Polsce, a także obniży jakość usług medycznych świadczonych na rzecz społeczności lokalnej. Będzie to kolejny „gwóźdź do trumny” samorządności w Polsce – tak prezydent Rudy Śląskiej Grażyna Dziedzic ocenia rządowy pomysł restrukturyzacji szpitali. Najprawdopodobniej miałaby ona nastąpić poprzez ich centralizację i zmianę struktury właścicielskiej. W ten sposób rudzki samorząd mógłby utracić spółkę wartą ponad 64 mln zł. W tej sprawie rudzcy samorządowcy wysłali pismo do parlamentarzystów, w tym także do premiera Mateusza Morawieckiego.

– Zgadzam się z przekonaniem, że system ochrony zdrowia w Polsce wymaga naglącej i zdecydowanej zmiany. Co do tego nie mam najmniejszych wątpliwości. Istota problemu nie tkwi jednak w strukturze własnościowej, ale w braku odpowiednich środków na finansowanie służby zdrowia. Niedobory w tym zakresie starają się na bieżąco rekompensować samorządy, które przeznaczają pokaźną część swoich budżetów i majątku na dokapitalizowanie szpitali powiatowych – zauważa prezydent Dziedzic.

Obawy władz Rudy Śląskiej zrodziły się przede wszystkim w kontekście utworzenia przez Ministra Zdrowia zespołu, który ma przygotować projekt ustawy, obejmującej swym zakresem m.in. restrukturyzację szpitali (w tym ich zobowiązań), przekształcenia właścicielskie, konsolidację sektora szpitalnictwa, czy też przeprofilowanie szpitali oraz zmianę struktury świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych przez szpitale. – W tej sprawie bezpośredni udział powiatów oraz należących do nich lecznic, które bez wątpienia bezpośrednio odczują skutki prawne i ekonomiczne planowanych działań restrukturyzacyjnych, został całkowicie pominięty. Świadczy o tym dobitnie fakt, że w skład powołanego przez Ministra Zdrowia nie został powołany żaden przedstawiciel korporacji samorządowych czy też organizacji zrzeszających szpitale – alarmuje wiceprezydent Rudy Śląskiej Krzysztof Mejer. – Ubolewam, że przy podejmowaniu strategicznych dla samorządów i mieszkańców decyzji nie bierze się pod uwagę głosu najbardziej zainteresowanych stron, a o tak kluczowych dla nas działaniach dowiadujemy się z mediów – dodaje.
W tym poglądzie władze Rudy Śląskiej nie są odosobnione. W podobnym tonie wypowiedział się również Zarząd Związku Powiatów Polskich, który w stanowisku z dnia 14 stycznia 2021 roku podkreślił, że „przygotowanie jakiejkolwiek dużej reformy systemowej nie może odbywać się z pominięciem przedstawicieli samorządów powiatowych oraz samych podmiotów leczniczych.

Tymczasem w składzie Zespołu znaleźli się przede wszystkim przedstawiciele Ministerstwa Zdrowia oraz Narodowego Funduszu Zdrowia. Brakuje w nim ludzi mających praktyczne doświadczenie w zarządzaniu podmiotami leczniczymi i znających realia funkcjonowania systemu ochrony zdrowia, z innej strony niż perspektywa regulatora i płatnika”.

Szpital Miejski w Rudzie Śląskiej działający w formie spółki z o.o. został utworzony w 2009 roku na bazie działającego w mieście samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej. Od tego czasu Miasto Ruda Śląska poniosło wielomilionowe wydatki na dostosowanie infrastruktury do wymogów zmieniającego się prawa, poniosło koszty związane ze spłatą zobowiązań zlikwidowanego spzoz-u (15 mln zł), a także nakłady na systematyczne doposażanie nowej jednostki w sprzęt i aparaturę medyczną. – Kwota wynikająca z tego tytułu opiewa na ponad 48 mln zł. Z kolei majątek rudzkiego szpitala warty jest ponad 64 mln zł. Niepokojące jest to, że na tym etapie nie wiadomo, w jaki sposób miałby on zostać przejęty – czy za odszkodowaniem czy poprzez wywłaszczenie – zaznacza prezydent Grażyna Dziedzic.

– Sprawne zarządzanie i możliwość reagowania na zmieniające się potrzeby wspólnoty samorządowej w zakresie dostępności do określonych świadczeń zdrowotnych zaowocowały m.in. utworzeniem w naszym szpitalu w ostatnich latach specjalistycznych oddziałów udzielających świadczeń w zakresie rehabilitacji, opieki paliatywnej czy zakładu opiekuńczo-leczniczego – mówi prezes rudzkiej lecznicy dr Katarzyna Adamek. Warto też dodać, że w okresie braku finansowania Oddziału Okulistyki ze środków NFZ jego działalność była współfinansowana z budżetu miasta w zakresie zabiegów usuwania zaćmy w kwocie ponad 300 tys. zł.

– Obecny stan prawny, w którym funkcjonują szpitale powiatowe, jak również struktura właścicielska, pozwalają na skuteczne reagowanie na potrzeby zdrowotne społeczności naszego miasta nie tylko poprzez sprawną organizację pracy, ale także poprzez realizację nowych niezbędnych usług medycznych – uważa dr Adamek.

W piśmie do parlamentarzystów władze Rudy Śląskiej podkreśliły, że centralizacja podmiotów leczniczych może przyczynić się do znacznego pogorszenia dostępności do świadczeń medycznych i dalszego pogłębienia problemów finansowych placówek ochrony zdrowia. W liście zaapelowano też o podjęcie zdecydowanych kroków w tym temacie: „Działając w oparciu o zapisy Konstytucji RP gwarantujące jednostkom samorządu terytorialnego ochronę prawa własności i innych praw majątkowych, a także uczestnictwo w sprawowaniu władzy publicznej i wykonywaniu zadań własnych gminy w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb mieszkańców w sprawach ochrony zdrowia, prosimy o podjęcie pilnych działań zmierzających do obrony uprawnień i kompetencji samorządów, które reprezentują interesy lokalnej społeczności”.

Źródło: UM Ruda Śląska

Decyzją Śląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, dwa schrony bojowe: „Sowiniec” oraz obiekt zlokalizowany na zachód od ul. Pszczyńskiej, za OSP w Wyrach zostały wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego.

Schrony stanowią dzieła minionej epoki, jako część Pododcinka „Wyry” Odcinka „Mikołów” Obszaru Warownego „Śląsk”. Są niezwykle ważne dla regionu, ze względu na swoją wartość architektoniczną, a przede wszystkim historyczną. Świadczą bowiem o dawnym przebiegu polskich linii fortyfikacyjnych przy dawnej granicy II Rzeczpospolitej z Niemcami oraz o strategicznym znaczeniu tego obszaru w przygotowaniach do ewentualnej wojny z III Rzeszą. Wartość historyczna wynika także z roli, jaką pełnił cały Obszar Warowny „Śląsk” podczas kampanii wrześniowej w 1939 r.

Schron „Sowiniec”

Choć nie brał udziału w walkach w pierwszych dniach września 1939 roku, z pewnością jest niemym świadkiem historii, jaka się tu rozegrała…

Akwarela autorstwa Sonii i Ireneusza Botorów

We wrześniu 1939 roku schron nie był jeszcze ukończony. Jego budowę rozpoczęto latem. W chwili wybuchu wojny posiadał już strop i ściany, jednak beton nie związał jeszcze wystarczająco, żeby móc wykorzystać go do walki. Przekazy mieszkańców wskazują, że aby niedokończony schron nie rzucał się w oczy przeciwnika, rozebrano częściowo szalunki i zamieniono go w stóg słomy.

Jednak zacznijmy od początku… W 1933 roku również na Śląsku rozpoczęto budowę stałych fortyfikacji. Najpierw utworzono punkty oporu, czyli samodzielne zespoły schronów, następnie połączono je w ciągłą linię stałych umocnień. Uzupełniała je druga linia schronów, koszary, sieć telefoniczna, ciągła linia przeszkód, a także zalewy na rzece Brynica. Umocnienia o długości 32 km zostały nazwane Obszarem Warownym „Śląsk”. Ich linia przebiegała także przez rejon Mikołowa. Jednak budowę fortyfikacji w tzw. Odcinku „Mikołów”, do którego należy nasz Sowiniec rozpoczęto dopiero w 1939 roku, przez co przed wybuchem wojny nie został ukończony. Trzeba podkreślić, że choć najbardziej znany, „Sowiniec” nie jest jedynym obiektem tzw. Pododcinka „Wyry”. Ale o tym za chwilę.

Stan obecny schronu „Sowiniec”

Ostrzelanie schronu

„Sowiniec” to najprawdopodobniej nazwa nadana przez miejscowych. Ani jego numer taktyczny, ani kryptonim nie jest znany. Grubość ścian schronu wynosiła od 90 cm (tylna oraz wewnętrzne), do 150 cm (ściana czołowa). Załogę schronu stanowiło 9-10 żołnierzy. Ich celem miało być zwalczanie sił przeciwnika, który nadejść miał z rejonu między lasem Jastrzębiec, a lasem Wyry. Zasięg ognia obejmował teren od Wicia na północy do drogi Gostyń – Żwaków na południu.

 „Sowiniec” przed renowacją

„Sowiniec” to jednokondygnacyjny schron bojowy broni maszynowej. We wnętrzu znajduje się sześć izb, z czego dwie to izby bojowe. Obiekt wzniesiono w klasie odporności „C”, w konstrukcji żelbetowej monolitycznej zbrojonej prętami stalowymi. Żelbetowy strop wzmocniono stalowymi belkami  z zabezpieczeniem odstępów pasami z blachy stalowej. Schron wzniesiono na nieregularnym rzucie, zbliżonym kształtem do pięciokąta, z zaokrąglonymi narożnikami ścian i stropu. Strop wraz ze ścianą od strony zach. jest obsypany ziemią. Ściana od strony pn., wsch. i pd. jest odsłonięta. Ściany zewnętrzne obecnie pokryte są farbomaskowaniem. W stropie znajdują się haki do mocowania siatki maskującej. W ścianie pn. zlokalizowana jest strzelnica ckm, wyposażona w tarczę pancerną i uskokowe zabezpieczenie przeciw-rykoszetowe. Po lewej stronie znajduje się odtworzona wyrzutnia ładunków oświetlających oraz zrzutnia granatów. W ścianie wsch. znajduje się wejście główne, chronione drzwiami pancernymi (odtworzonymi). Po prawej stronie otworu wejściowego, w uskoku ściany mieści się strzelnica broni ręcznej, wyposażona w uskokowe zabezpieczenie przeciw-rykoszetowe. Po stronie lewej zlokalizowana jest czerpnia powietrza. W pd. części ściany wsch. mieści się wyjście zapasowe. W ścianie pd. znajduje si strzelnica ckm, wyposażona w tarczę pancerną oraz uskokowe zabezpieczenie przeciw-rykoszetowe, usytuowana za uskokiem ściany i pod okapem stropu oraz wyrzutnia ładunków oświetlających. Wewnątrz znajduje się przedsionek z wejściem do pn. izby bojowe. Dalej usytuowane jest wejście do magazynu amunicji, izby dowódcy, izby załogi i izby bojowej pd. Obiekt był wyposażony w instalację filtrowentylacyjną, system chłodzenia ckm oraz system łączności telefonicznej i radiowej. Uzbrojenie stanowiły 2 ckm, 1 rkm oraz indywidualne uzbrojenie załogi.

Prace restauracyjne wykonywane przez członków Stowarzyszenia na Rzecz Zabytków Fortyfikacji „Pro Fortalicium”

Schron nie wziął jednak udziału w walce i przetrwał działania wojenne. Po wojnie schronem zainteresowali się miejscowi – z biegiem czasu rozebrali szalunki, drzwi oraz inne elementy. Dopiero w latach 50 XX. wieku wnętrze schronu zostało wyczyszczone, a strzelnice oraz wejścia zamurowane. Schron zyskał także wówczas nasyp ziemny i w takim kształcie zachował się do dziś.

Do dziś „Sowiniec” skrywa kilka zagadek – nie przewidziano kopuły pancernej i łączności optycznej, lecz schron wyposażono nie wiadomo w jakim celu w otwór-rurę w stropie centralnej izby w części gazoszczelnej.

Prace restauracyjne wykonywane przez członków Stowarzyszenia na Rzecz Zabytków Fortyfikacji „Pro Fortalicium”

Obiekt charakteryzuje się bardzo dobrym stanem zachowania. Nieprzekształcona pozostaje bryła, rzut oraz sposób ukształtowania nasypów. Spośród najważniejszych elementów obronnych zachowały się pancerze strzelnic ckm. Brakujące elementy, takie jak drzwi pancerne, wyrzutnia ładunków oświetlających oraz elementy wyposażenia wnętrza schronu zostały odtworzone. W pobliżu eksponowane są repliki przeszkód przeciwpiechotnych. Obecny wygląd schronu jest zgodny ze stanem z 1939 r. Schron został wyremontowany w  latach 2002-2004 przez Stowarzyszenie na Rzecz Zabytków Fortyfikacji „Pro Fortalicium”, naszego partnera w corocznej organizacji Bitwy Wyrskiej – Boju o Gostyń. Od tego czasu przeznaczony jest do zwiedzania. Chętni mogą skontaktować się z Kołem terenowym „Tychy” —> Przewodniczący koła: Tomasz Jałowy, tel. kom: (+48) 605 697 696. Schron jest udostępniany do zwiedzania w trakcie dni otwartych w sezonie (maj-wrzesień) w drugą i czwartą niedzielę miesiąca w godz. 15:00-18:00. Dla zorganizowanych grup istnieje możliwość zwiedzania poza wyznaczonymi terminami po uprzednim kontakcie telefonicznym lub mailowym – kontakt: tychy@profort.org.pl. Zwiedzanie podczas dni otwartych jest bezpłatne. Obecnie, w czasie epidemii zwiedzanie schronu jest niemożliwe, jednak nic straconego. Na stronie internetowej Stowarzyszenia „Pro Fortalicium” dostępny jest wirtualny spacer po „Sowińcu„.

Schron bojowy, zlokalizowany na zachód od ul. Pszczyńskiej w okolicy wyrskiej Ochotniczej Straży Pożarnej

Kolejny schron wpisany do rejestru zabytków powstał na wzgórzu zajętym obecnie przez zabudowę Wyr w okolicy wyrskiej Ochotniczej Straży Pożarnej. Obiekt wyróżnia się tym, że jako jedyny z ponad 160 schronów Obszaru Warownego „Śląsk”, brał udział w walkach z najeźdźcą we wrześniu 1939 roku, i który do dziś nosi ślady niemieckich pocisków.

Wygląd zewnętrzny schronu jest zgodny ze stanem z 1939 r.  

Obiekt wzniesiono w klasie  odporności „D”, w konstrukcji żelbetowej monolitycznej zbrojonej prętami stalowymi. Żelbetowy strop wzmocniono stalowymi belkami z zabezpieczeniem odstępów pasami z blachy stalowej. Schron wzniesiono jako obiekt jednokondygnacyjny, na nieregularnym rzucie, zbliżonym kształtem do prostokąta, z zaokrąglonymi narożnikami ścian i stropu. Ściany od strony pd.-zach. i pn.-zach. są obsypane ziemią. Ściany od strony pd.­ wsch. i pn.-wsch. są odsłonięte. W ścianie pd.-wsch. zlokalizowane jest wejście główne, chronione drzwiami pancernymi (odtworzonymi).

Wartość historyczna obiektu wynika z faktu, iż brał on udział w walkach z piechotą niemiecką

W pn.-zach. części stropu znajduje się szyb kopuły. Kopuła ostatecznie nie została zamontowana, ze względu na zbyt późne rozpoczęcie prac. Po prawej stronie otworu wejściowego znajduje się czerpnia powietrza, po stronie lewej strzelnica rkm wyposażona w uskokowe zabezpieczenie przeciw-rykoszetowe. Strzelnica oraz drzwi zostały umieszczone w uskokach ścian i pod okapem stropu. W pd.-wsch. narożniku schronu usytuowane jest wyjście zapasowe. W ścianie pd.-wsch. mieści się strzelnica ckm, chroniona tarczą pancerną i umiejscowiona obok strzelnica rkm. Obie strzelnice zostały wyposażone w uskokowe zabezpieczenia przeciw-rykoszetowe i umieszczone w uskokach ścian i pod okapem stropu. Pod strzelnicą rkm mieści się zrzutnia łusek. Wewnątrz prawdopodobnie znajduje się przedsionek wejściowy, pomieszczenia przeznaczone dla załogi i  izba bojowa. Obiekt był wyposażony w instalację wentylacyjną. Uzbrojenie stanowił 1 ckm, 2 rkm oraz armata przeciwpancerna wytaczana na stanowisko polowe.

Obiekt charakteryzuje się bardzo dobrym stanem zachowania. Nieprzekształcona pozostaje bryła oraz sposób ukształtowania nasypów. Ściany zewnętrzne są częściowo porośnięte przez mech i porosty oraz pokryte śladami dewastacji. Otwory zewnętrzne nie zostały zamurowane. Odtworzono drzwi wejściowe, zamknięcie wyjścia zapasowego oraz osłony czerpni powietrza i przewodów wentylacyjnych. Zachował się pancerz strzelnicy ckm.

Jakie inne pamiątki walk skrywają lasy i zakamarki naszej gminy?

W gostyńskim lesie znajduje się fragment umocnień, które miały zostać wzmocnione poprzez budowę żelbetowych schronów bojowych. W tym rejonie udało się wznieść tylko jeden schron bojowy fortyfikacji polowych w rejonie tzw. Starej Piły. Na uzbrojenie tego obiektu składały się 2 ckm-y oraz broń osobista załogi. Wejście było chronione specjalną przelotnią oraz dwoma strzelnicami broni ręcznej, znajdującymi się po obu stronach przelotni. Jednocześnie w schronie mogło walczyć do 6 żołnierzy obsługujących broń maszynową. Wewnątrz schronu znajduje się jedna izba. Co ciekawe, zamiast drewnianych stołów do ustawiania ckm-ów, ustawiono lawety forteczne. Ponadto w schronie użyto specjalnych metalowych zamknięć służących do ochrony otworu strzelnicy. Schron miał być również wyposażony w fitowentylator do odsysania gazów bojowych. W sprawie tego schronu toczy się obecnie postepowanie dotyczące wpisania również i jego do rejestru zabytków.

Schron bojowy fortyfikacji polowych w rejonie tzw. Starej Piły

W tamtym rejonie rozpoczęto też budowę dwóch kolejnych schronów, po których do dziś zachowały się tylko płyty fundamentów (znajdują się w gostyńskim lesie około 700 m od ul. Tyskiej).

Około 250 m na północny wschód od schronu przy ul. Pszczyńskiej, znajduje się wykop z fundamentem kolejnej tego typu budowli, której jednak nie zdążono wybudować. Zagłębienie to dziś zamieniło się już w porośnięty dziką zielenią pagórek.

Ostatni ze schronów zaczęto budować na południowym zboczu wyrskiego wzgórza w rejonach ulic Widok i Tysiąclecia. Do dziś pozostało tam wyraźne miejsce budowy w postaci wypełnionego wodą wykopu.

Oba wyrskie schrony wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego, otrzymały najwyższą formę ochrony. Mamy pewność że obiekty nie zostaną zniszczone.

Źródło: UG Wyry

Bibliografia:

• Wyry – monografie historyczne Ludwika Musioła i Stefana Strzępy
• Gostyń od średniowiecza do współczesności – Lidia Borowian Cyba, Henryk Cyba, Joanna Pasierbek-Konieczny
• Fortyfikacje Obszaru Warownego „Śląsk”. Historia, Przewodnik – Stowarzyszenie na Rzecz Zabytków Fortyfikacji „Pro Fortalicium”
• Schron Bojowy „Sowiniec”. Obszar Warowny „Śląsk” – Jerzy Sadowski

Przedszkola w Nakle Śląskim, Nowym Chechle, Orzechu i Świerklańcu otrzymały po 2 oczyszczacze powietrza w ramach drugiej edycji kampanii edukacyjno-informacyjnej pn. „MOGĘ! Zatrzymać SMOG – Przedszkolaku złap oddech” współfinansowanej przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Katowicach. Oczyszczacze zakupione zostały ze środków Województwa Śląskiego.

Zaraz po zakończeniu ferii zimowych oczyszczacze otrzymały: przedszkole w Nakle Śląskim, przedszkole przy szkole podstawowej w Nowym Chechle, Akademia Malucha przy szkole podstawowej w Świerklańcu oraz przedszkole w Zespole Szkolno-Przedszkolnym w Orzechu. Akcja ma na celu podniesienie świadomości ekologicznej dzieci, ich rodziców i opiekunów, a także nauczycieli w przedszkolach.

Przypomnijmy, że pod koniec 2019 roku w ramach pierwszej edycji kampanii „MOGĘ! Zatrzymać SMOG – Przedszkolaku złap oddech” 4 oczyszczacze powietrza otrzymało już Przedszkole pod Zielonym Listkiem w Świerklańcu.

Źródło: UG Świerklaniec

Miejski Konserwator Zabytków w Piekarach Śląskich przypomina, że zgodnie z uchwałą nr V/61/19 Rady Miasta Piekary Śląskie z dnia 31 stycznia 2019 r. w sprawie określenia zasad udzielenia dotacji celowej na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane przy zabytkach wpisanych do rejestru zabytków lub znajdujących się w gminnej ewidencji zabytków, położonych na obszarze miasta Piekary Śląskie niestanowiących jego wyłącznej własności do dnia 28 lutego br. można składać wnioski o dotację celową na ww. prace.

Wzór wniosku określa Zarządzenie Nr ORo.0050.192.2019 Prezydenta Miasta Piekary Śląskie z dnia 21 marca 2019 r. Z treścią dokumentów można zapoznać się na stronie Biuletynu Informacji Publicznej Miasta Piekary Śląskie.

Ponadto zgodnie z art. 73 i 74 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (tekst jednolity Dz.U. z 2020 r. poz. 282 z późn. zm.) właściciel, posiadacz lub posiadacz w trwałym zarządzie zabytku wpisanego do rejestru może ubiegać się o udzielenie dotacji celowej z budżetu państwa. Wniosek o dofinansowanie, za pośrednictwem odpowiednich komórek, kierować należy do ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego oraz do właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków.

Szczegółowe warunki i tryb udzielania dotacji celowej na prace jw. określa rozporządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 16 sierpnia 2017 r. (Dz.U. z 2017 r., poz. 1674) w sprawie dotacji celowej na prace konserwatorskie lub restauratorskie przy zabytku wpisanym na Listę Skarbów Dziedzictwa oraz prace konserwatorskie, restauratorskie i roboty budowlane przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków.

W związku z powyższym Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego działając w oparciu o obowiązujące akty prawne, opublikował program Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 2021 pn. „Ochrona Zabytków”, w sprawie udzielania w/w dotacji. Z programem zapoznać się można, a także złożyć odpowiedni wniosek, poprzez poniższą stronę internetową: www.gov.pl

Informacje dotyczące zasad i sposobu składania stosownego wniosku do Śląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Katowicach o udzielenie dotacji, zawarte zostały na stronie internetowej: www.wkz.katowice.pl

Wszelkich informacji udziela także Miejski Konserwator Zabytków, działający przy Urzędzie Miasta Piekary Śląskie – ul. Bytomska 92, p. 213, nr tel. (32) 77 61 446.

Źródło: UM Piekary Śląskie

Na 300 m odcinku ulicy Dębowej w Preczowie zamontowano 8 słupów wraz z oprawami i kablowymi liniami oświetlenia zewnętrznego.

Od połowy grudnia na ulicy Dębowej jest znacznie bezpieczniej. Wszystko dzięki nowemu oświetleniu ulicznemu. Do tej pory końcowy odcinek drogi do granicy z Będzinem nie był w ogóle doświetlony, dlatego też Gmina Psary zleciła w 2016 roku wykonanie projektu technicznego oświetlenia ulicznego. Prace budowlane zakończono w pierwszej połowie grudnia, a wykonawcą oświetlenia był Zakład Elektroinstalacyjny Michał Wyszyński z Siewierza. Koszt przedsięwzięcia wyniósł 68 500 zł.

Źródło: UG Pary

Troska o czyste środowisko i czyste powietrze to jeden z filarów nowej rzeczywistości, nowego ładu. – podkreślił Prezes Rady Ministrów, Mateusz Morawiecki podczas dzisiejszej konferencji w Świętochłowicach. Władze miasta podpisały dziś porozumienie z Wojewódzkim Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Katowicach, w ramach którego stały się tysięczną gminą przystępującą do programu „Czyste Powietrze”.

Na promocję programu “Czyste powietrze” do wszystkich gmin w sumie 100 mln zł. Z tych pieniędzy mają powstać m.in. punkty konsultacyjne dla mieszkańców. Podczas konferencji w Świętochłowicach premier Mateusz Morawiecki ocenił, że uruchomiony dwa lata temu program “Czyste powietrze” to rewolucja w polityce środowiskowej. Zwrócił uwagę, że docelowo ponad 100 mld zł ma być zainwestowane w termomodernizację domów i wymianę źródeł ciepła na te bardziej ekologiczne.

–  Już teraz 200 tys. gospodarstw domowych uczestniczy w programie Czyste powietrze. To pół miliona osób, które będą mogły korzystać z bezpieczniejszego i bardziej przyjaznego dla środowiska ogrzewania. – podkreślił Prezes Rady Ministrów, Mateusz Morawiecki.

Źródło: UM Świętochłowice

Po trzynastu gminnych placówkach, kolejne dwie szkoły – SP nr 9 i 10 – są cieplejsze, oszczędniejsze, ładniejsze i bardziej ekologiczne.

Szkoła Podstawowa nr 9 przy ul. Korczaka 2 przeszła kompleksową termomodernizację. Kompleksowa termomodernizacja polegała na m.in. dociepleniu: stropu nad wejściem do budynku, stropodachów, zadaszeń wejść, ścian budynku, fundamentów), modernizacji instalacji centralnego ogrzewania, montażu nowej stolarki/ślusarki, montażu energooszczędnego oświetlenia LED, remoncie i dociepleniu kominów.

Podobne prace wykonane przy budynku „dziesiątki”, gdzie z końcem stycznia zakończono prace obejmujące m.in. ocieplenie ścian zewnętrznych, ocieplenie stropodachów, remont kominów, wymianę części stolarki okiennej i drzwiowej, przebudowę wewnętrznej instalacji c.o. i modernizację instalacji elektrycznej oświetleniowej.

Warte 3,5 mln złotych prace przy SP 9 to projekt współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Śląskiego na lata 2014-2020.

Z kolei projekt pt. “Termomodernizacja budynku SP Nr 10 przy ul. Kochanowskiego 15 w Tarnowskich Górach” otrzymał dotację Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii w ramach Programu działań na rzecz ograniczenia niskiej emisji.

Termomodernizacja budynków „9” i „10”  prawie w całości wyczerpuje możliwości termomodernizacji tarnogórskich szkół. Przypomnijmy, że w 2019 roku zakończył się wart około 14 mln zł projekt obejmujący 7 szkół, wcześniej docieplonych było 5 placówek.

Źródło: UM Tarnowskie Góry

W I kwartale bieżącego roku planowane jest ogłoszenie postępowania przetargowego na wykonanie robót budowlanych oraz na pełnienie nadzoru inwestorskiego w ramach realizacji projektu pn. „Termomodernizacja budynku OSiR Skałka w Świętochłowicach”. Takie działanie wpisuje się w strategię przywracania świetności obiektów znajdujących się na terenie OSIR.

To pierwsze z kosztownych zadań na obiekcie stanowić będzie zarazem pierwszy poważny krok ku rewitalizacji całego stadionu, bowiem bryła budynku wkomponowana jest nierozerwalnie w jedyną obecnie istniejącą trybunę stadionu.

W przedstawionej w grudniu 2020 roku strategii, prezydent Świętochłowic Daniel Beger zaprezentował plany inwestycyjne Świętochłowic aż do 2028 roku. Obejmują one również szereg inwestycji w OSiR Skałka, po zakończeniu remontu budynku OSIR systematycznie rok po roku prowadzone mają być kolejne zadania zmierzające do modernizacji i budowy obiektów OSiR. Efektem końcowym ma być przywrócenie pełnej użyteczności obiektu zarówno dla sportowców, jak i dla kibiców.

Przypominamy również, że jeszcze w tym roku rozpocząć się mają prace projektowe hali sportowej w OSiR Skałka. Gmina Świętochłowice pozyskała już na ten cel 2 miliony złotych z Rządowego Funduszu Inwestycji Lokalnych. W obrębie ośrodka powstanie również pełno wymiarowe boisko ze sztuczną nawierzchnią.

Źródło: UM Świętochłowice

Powoli dobiegają końca prace związane z kompleksową termomodernizacją siemianowickiego Szpitala Miejskiego. Ze ścian budynku głównego oraz prosektorium zniknęły już rusztowania, z których korzystała ekipa remontowa. Następnym etapem, związanym z rewitalizacją obiektu, będzie montaż fotowoltaiki, która nie tylko obniży koszty funkcjonowania placówki, ale również wydatnie przyczyni się do zmniejszenia tzw. niskiej emisji.

– Stosowna umowa została już podpisana, zatem wkrótce rozpoczną się prace montażowe systemu paneli składających się na Odnawialne Źródła Energii (OZE) – mówi Agata Jargan-Barańska, Pełnomocnik Zarządu Szpitala Miejskiego Sp. z o. o.

Pod koniec sierpnia, czyli wraz z końcem prac związanych z unowocześnieniem budynku szpitala, placówka – oprócz odnowionej elewacji oraz wydajnego systemu OZE – będzie mogła pochwalić się zmodernizowaną instalacją centralnego ogrzewania oraz wymienioną stolarką okienną.

Źródło: UM Siemianowice Śląskie, autor: Rafał Jakoktochce, fot. Wojciech Mateusiak

Trwa przebudowa budynku dworca kolejowego w Bieruniu Nowym. Powstanie tu nowoczesne centrum przesiadkowe. Gmach dworca przejdzie gruntowny remont. Powstanie w nim miejsce obsługi podróżnych z kasami biletowymi, poczekalnia z czytelnią i miejsce do ładowania telefonów komórkowych. Zmieni się też otoczenie dworca, ale przede wszystkim jego funkcjonalność.

Budynek zyska nową klatkę schodową, wymienione będzie pokrycie dachowe i wszystkie sieci instalacyjne. Energooszczędne oświetlenie i system wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła sprawią, że poprawią sie parametry energetyczne dworca. Powstanie nowa kotłownia gazowa i nowa klatka schodowa. Budynek zostanie przystosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych. Wokół budynku także wiele się zmieni. Teren zostanie uporządkowany, powstanie pętla autobusowa, miejsca parkingowe, przejścia dla pieszych, parking dla rowerów. Zmodernizowane zostanie też przejście podziemne prowadzące na perony (będzie wyposażone w platformy dla osób niepełnosprawnych).

Na jakim etapie znajdują się obecnie prace?

• W listopadzie ubiegłego roku rozpoczęły się prace rozbiórkowe.
• Teraz przy budynku stoi żuraw, który służy do rozbiórki i wymiany połaci dachowej.
• W środku trwają prace przy układaniu instalacji wodno-kanalizacyjnej, rozpoczęły się też prace elektryczne.
• Trwają też roboty ciesielskie i zbrojarskie, wykonywanie stropów i żelbetowej konstrukcji nowej klatki schodowej.
• Rozpoczęto tynkowanie piwnic.

Wszystkie prace mają się zakończyć jeszcze w tym roku. Inwestycja realizowana jest w formule ZAPROJEKTUJ – WYBUDUJ przez konsorcjum firm: Przedsiębiorstwo Budowlane Mazur Sp. z.o.o Sp.k. oraz Firma Budowlana MAZUR Sławomir Mazur. Koszt inwestycji to 6789600,00 zł.

Przebudowa dworca kolejowego to ostatnie z zadań realizowanych w ramach wie-oetapowego projektu pn. „Kompleksowa strategia niskoemisyjna przeciwdziałająca zmianom klimatu na terenie gminy Bieruń obejmująca budowę dwóch zintegrowanych centrów przesiadkowych w dzielnicy Bieruń Nowy i Bieruń Stary – etap I”. Miasto Bieruń pozyskało na jego realizację ponad 6 mln zł dofinansowania z Regionalnego Programu Operacyj-nego Województwa Śląskiego na lata 2014-2020.

Dodatkowo wkład własny Gminy Bieruń na remont budynku dworca kolejowego dofinansowany został przez Rządowy Fundusz Inwestycji Lokalnych kwotą 1 134 527,00 zł.

Źródło: UM Bieruń